Wednesday, March 10, 2010

"Tikas-Pahinga"

          Bago sa akin ang pakiramdam na iyon ang mailang sa titig ng kapwa lalake. Pero bakit ganon, ipilit ko mang wag abalahin ang sarili ko, hindi ko mapagtagumpayang iwaksi. Si Sir Argel, assisstant commandant, bagong guro namin sa CAT, sa kanyang pagpapakilala ay may dalawang taon pa lamang ang karanasan sa pagtuturo, pinalitan nya ang nangibang bansa naming guro....matikas, mataas,malakas ang dating, mahusay makisama kung kaya't sa sasandaling panahon ay halos naging malapit sa buong klase.Normal ang bigyan ko siya ng buong atensyon habang nagtuturo siya sa amin, ang hindi normal ay ang napapansin kong madalas napagtitig niya sa akin habang nagtuturo, ang madalas na pagtawag sa aking partisipasyon, inakala ko noong una na iyo'y kadahilan ng pangunguna ko sa aming klase, sa mga recitation, pangalan ko ang unang tinatawag, opinyon ko ang hinihingi, nakarating sa kanya ang aking kakayahan, wari ko ay gusto niyang subukan.
          Sa malawak na bakuran ng paaralan idinadaos tuwing hapon ang parada ng mga estudyanteng nakasuot ng pangsundalo, sa gitna ng katirikan ng panghapong araw, isang oras na pagmamartsa at pagtindig na walang galawan, hindi ko kailanman nagustuhan ang pagsasanay na ito, ikinabubugnot ko, aanhin ko ang ganitong uri ng pagsasanay, wala sa hinagap koang pagpupulis o pagiging sundalo pagdating ng araw, subalit kasama ito sa mga asignaturang kinakailangan kong tapusin, wala akong magawa kungdi ang sumunod. Ang kawalan ko ng gana sa ganitong pagsasanay ay nahalata ni Sir Argel, ang kasiglahan ko sa loob ng klase ay malayo kung ikukumpara sa tuwing ang CAT ay hidi talakayan kundi aktual na pagsasanay sa gitna ng init ng araw. Isang araw ay pinatawag niya ako sa kanyang tanggapan, hindi oras ng pagsasanay kaya't di ko kailangang sumaludo at ihingi ng pahintulot ang aking pagpasok sa kanyang opisina, dinatnan ko siyang isinasatabi ang mga babasahing makukulay sa ibabaw ng  kanyang lamesa. "Maupo ka Rick, napansin ko lagi kang walang gana sa ating mga parada, may dinaramdam ka Ba?" "wala po sir" ang matapat kong tugon, subalit hindi ako komportable sa ganitong mga pagsasanay sa gitna ng init ng araw", pilyong ngiti ba ang nakita ko sa kanya ng mga oras na iyon? hindi ako sigurado, pero naalala ko ganong ngumiti ang kuya Ding pag may iniisip na di maganda."Okey, gusto mo bang dito sa aking opisina ka maglalagi at magiging ikalawang kamay ko" Nakatingin lang ako sa kanya, di ko naunawaan ang ibig niyang sabihin, assistant ko, katulong ko sa mga gawain dito, hindi ka na magmamartsa, hindi ka na aattend ng mga pagsasanay sa gitna ng init ng araw, dito ka lang sa oras ng ating CAT." Daglian ang ginawa kong pagpayag, naghatid iyon sa akin ng tuwa, excempted na ako sa pesteng martsa at parada., ngunit hindi ko inasahan na ang pagpayag kong iyon ay kakain ng maraming libre kong panahon, obligado akong dumaan sa kanyang tanggapan pagkatapos ng klase ko sa hapon, naging taga check ako ng mga papel ng pagsusulit, tagaayos ng mga kahoy na baril sa opisina,minsa'y utusan nya pa upang bumili ng aming pagkain sa kantina., naging magkaibigan kami ni Sir Argel dahil sa aming laging paglalapit, kung ituring niya ako'y parang nakababatang kapatid, kasing edad siya ni Kuya Ding, at madalas naaalala ko ang pagkawangis niya kay Kuya Ding .Isang araw ay sinabihan niya ako, "magpaalam ka sa inyo pagkatapos ng klase nyo, marami akong tatapusin sa opisina,  samahan mo ako", hindi naging mahirap ang pagpapapaalam ko kay ina, si ama ay nasa tanggapan pa, malaki ang tiwala nila sa akin, alam nila ang gawain ko kay Sir Argel,Halos wala ng tao sa paaralan ng bumalik ako sa opisina ni Sir Argel, andon siya,
subsob ulo sa pagsusulat at nagkalat ang maraming papel, ang barracks, o kanyang tanggapan ay solo niya, inutusan niya akong isalansan ang mga nagkalat na kuwaderno, mga libro at babasahin, na dagli kong ginawa, ngunit natigilan ako sa isa  sa mga nakabuklat na makulay na babasahing naroon  larawan ng mga kalalakihan sa kanilang kahubaran, bigla ang pagsasal ng kaba sa dibdib ko, ngayon lamang ako nakakita ng mga larawang hubad ng mga kalalakihan,pinangasahan kong buklatin pa ang mga pahina, tumindi ang aking kaba sa mga natunghayan, dalawang lalaking nagtatalik, di ko maipaliwanag,  aking nararamdaman, asiwa, nasasagwaan,  di mapalagay, parang nakasaksi ng krimen, subalit bakit di maalis ang aking pagkakatitig, at di sa kalayuan, napansin ko si Sir Argel matiim ang pagkakatingin sa akin, muli ay may pilyong ngiti, dagli ang pagkakasara ko sa mga pahinang iyon, ipinagpatuloy ko ang pagliligpit, subalit hindi na pinalagpas ni Sir argel yon, lumapit siya sa akin, tinanong ako habang nakatitig ng matiim sa akin, "naranasan mo na ba yan?" asiwa,
atubili, may halong nerbiyos ang mahinang tawa ko, "hindi Sir", ngunit bigla ay hinawakan ni Sir ang harapan ko, mahinahong sinalat ang nooy nagsisimula pa lang sa pakiramdam ng paggalit, di ko alam kung bakit nagpaubaya ako, kung bakit hinayaan kong gawin niya ang mga sumunod, pa, kasabay ng paghimas sa pagkalalaki ko ay ang unang halik sa labi, parang nilalagnat ang pakiramdam ko,asiwa ngunit aminin kong nasasarapan ako sa kanyang ginagawa, nagpatuloy ang pangangalit pa ng pakiramdam, isa isa na ang pagtanggal niya ng aking damit at pantalon habang mariin ang di paghihiwalay ng aming mga labi, kakatwa  nararamdaman ko ang matinding pagnanasa katulad ng naramdaman ko kay Amelia, ngunit ito'y kabaligtaran, Si Sir Argel ang nagmaneho, pasahero lamang ako, nagpapaubaya sa kung saang paraiso ako makakarating, ang galaw ng dila ay naglumikot sa pagkakaliyad ng aking dibdib, ramdam ko ang init ng hininga, ang pag-alimpuyo ng pagnanasa,  hindi na bago sa paningin ko,nasaksihan ko na ito kay kuya ding at sa kanyang kaibigan noon, ngunit bagong bago sa pakiramdam, hanggang sa dumako don sa bantayog ng aking pagkalalaki, inaagos na ako sa aking kamalayan, limot na ako sa kung ano ang dapat at hindi, buong buo ipinaubaya ko kay Sir Argel ang aking kaangkinan, banayad sa umpisa bawat hagod ng dila ay may hatid na kiliti, bawat pagtaas baba ng kanyang bibig ay luwalhati, tila isa siyang gutom na hayop na yakap ang nasilong biktima....at habang ito'y nagaganap, parang ulap na umuulanday sa aking gunita si Kuya Ding..ito rin marahil ang pakiramdam ni Kuya Ding, at ang gunitang iyon ay nagpainit pa sa dati ng apoy na pakiramdam, sige lang Sir Argel, sige pa.......
         Kung susumahin ko, hindi iyo ang una't huli na nagpaubaya ako kay Sir Argel, lagi ng nakakakuha ng tamang  pagkakataon upang maganap, at ito'y nanatiling lihim, naroon pa rin ang aking pagkailang sa tuwing kami ay nagkikita, sa parada tuwing CAT, lagi kong iniiwas ang aking mga mata sa kanyang matiim na pagtitig, ayaw kong malaman sa pamamagitan ng titig niya, na hindi ako napilitan lang, hindi ako basta nagpaubaya lang, "gusto ko ang mga ginawa mo sa akin Sir Argel,"  bukod kay Kuya Ding, ang alaala ng mga iyon ang dagliang tumatapos sa mga sandaling ako'y nagpapaligaya sa sarili, ngunit ayaw kong malaman  mo  ito, lalaki akong pinagnasaan at nagpaubaya sa iyo, kadete mo ako at sa sandali ng Tikas-Pahinga, pagkatapos  ng martsa sa CAT, hindi ko maiwasang isipin, nilakihan mo ang lamat ng alinlangan sa aking kasarian.

No comments:

Post a Comment